تقدیم به أمیرالمؤمنین علیه السّلام
بسم الله الرّحمن الرّحیم
این گونه ای که تو ، غرق خدا شدی
ماندیم ، بنده ای ! یا کبریا شدی ؟
هرجاکه می رویم ، آنجا تویی علی
کون و مکان شدی ارض و سما شدی
مارا نگاهِ تو از خاک آفرید
با این حساب تو، بابای ما شدی
تا ما گدا شدیم ، بی ادّعا شدیم
جود و کرم شدی ، لطف و عطا شدی
سیلاب مشکلات، مارا ربوده بود
تا اینکه آمدی، مشکل گشا شدی
"هُمْ راکعون"شدی، "والسّابقون" شدی
هَم "إنّمایی" و ، هَم "هلْ أتیٰ"شدی
رکن و مقام ، تو ، بیت الحرام ، تو
در سرزمین وحی، سعی و صفا شدی
ای خشت، چون ادب کردی به محضرش
حالا برای خود ، ایوانْ طلا شدی
با درد آمدیم ، تسکین مان شَوی
با گریه آمدیم ، نورالبُکا شدی
ای مونس همه در وقت بی کسی
آخر خودت چرا تنها رها شدی؟
هنگامه ی فلق ، یاد تو می کنیم
چون در نماز صبح ، حاجت روا شدی
ای فرق سر ز تیغ ، وقتی شکافتی !
مانند مُصحفی ، یکباره وا شدی
غرقاب خون خویش در بین آن گِلیم
گریان روضه ی یک بوریا شدی
شبهای قدر شد ، همراه فاطمه
شاید روانه یِ کربُــبلا شدی
محمدقاسمی١٤تیر٩٤