تقدیم به امام حسین علیه السّلام
بسم الله الرّحمن الرّحیم
کسی ، زبانِ مـنِ لال را نمی فهمد
دلیــلِ اصلیِ این حال را نمی فهمد
شبیه میوه ی آفت زده ست بر شاخه
کسی که دردِ منِ کــال را نمی فهمد
پرنده ای که نبــاشد توان پروازش
دلیـــلِ داشتـــنِ بال را نمی فهمد
اگر طلوع نباشد برای ماه حسین
کسی عوض شدن سال را نمی فهمد
سیاه جلوه ی عشق است گرچه شال سپید
سپید بختــیِ این شال را نمی فهمد
به قتل صبر تو را می کُشند و مُستمعت
دلیل این همه جنجال را نمی فهمد
به طبل خاتمه ی جنگ می زنند و کسی
صدای ضجّه ی اطفال را نمی فهمد
هزار قطعه شدی ، وایِ من که مقتل خوان
هنوز روضه ی گودال را نمی فهمد
هزار مرتبه لعنت بر آن سیه دل که
هنوز حرمت خلخال را نمی فهمد
محمدقاسمی