سائل

مقبل کسی که بنده اولاد حیدر است ...

سائل

مقبل کسی که بنده اولاد حیدر است ...

۶ مطلب با موضوع «یا عباس بن حیدر ع» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

تقدیم به حضرت عبّاس علیه السّلام


بسم الله الرّحمن الرّحیم

عطش را در حرم وقتی تماشا می کند مَشکت
شبیه مُرغ طوفان ، رو به دریا می کند مَشکت
.
وفاداریْش از هم صحبتی توست یا عبّاس
برای آب بُردن گر تقلّا می کند مَشکت
.
فقط با قطره ای از آنچه جا داده ست در سینه
مریض لاعلاجی را مداوا می کند مَشکت
.
شنیده بچّه ها گفتند تو هستی "اَبوالقِرْبِه"
که در گرمای آغوش تو مأوا می کند مَشکت
.
برای اینکه حتّیٰ چند گامی با لبت باشد
فراقِ دستهایت را تمنّا می کند مَشکت
.
بدون صاحبم هرگز به خیمه بر نمی گردم
همین را هِی دَمِ گُوش تو نجوا می کند مَشکت
.
تو زحمت می کشی تا آبهایش را نگه داری
چه زیبا با تو ای ساقی ، مُدارا می کند مَشکت
.
رُباب این جمله را هِی باخودش می گفت درخیمه
که طفل نیمه جانم را مسیحا می کند مَشکت
.
برای اینکه حتّیٰ با نوک تیری نگردد لمس
شبیه تو خودش را روی زین تا می کند مَشکت
.
فقط کافیست تا پایش به خیمه وا شود ، قطعاً
میان بچّه های خیمه غوغا می کند مَشکت
.
گِرِه راخوب مُحکم کرده ای با اینکه می دانی
به دستِ تیر نامردی دهان وا می کند مَشکت
.
و بعد از قرنها ، در پیشِ ایوانِ طلای تو
عجب جایی برای خویش پیدا می کند مَشکت

محمدقاسمی

  • سائل
  • ۰
  • ۰


تقدیم به آقایی که امام حسین علیه السلام قبل از رفتن دستش رو با عهد صبر بست وگرنه عاشورا به گونه ی دیگری رقم می خورد.

بسم الله الرّحمن الرّحیم

وقتی تو را این قدر بی همتا نوشتند
پس سرنوشت عشق را زیبا نوشتند

اِبن علی هستی و با خطِّ مُعلّیٰ
نام تو را بر صفحه ی دلها نوشتند

سرمشقِ "سقّا آب دارد"را به گریه
بر سینه ی تفدیده ی صحرا نوشتند

گفتند بعد از این عطش معنا ندارد
وقتی تو را از طفلی ات ، سقّا نوشتند

"یا کاشفَ الکربِ الحُسین إکشِفْ کُرُوبی"
این جمله را روی لب دریا نوشتند

در شرح حال جذبه ی چشم سیاهت
تفسیرها از هیبــت مولا نوشتند

بر بام زایشگاه حیدر این تو بودی
کز شور نُطقت ، خطبه ای غرّا نوشتند

بیخود شدیم از خود اگر با "یا ابالفضل"
از بس که این تصنیف را گیرا نوشتند

هنگام حاجت خواستن هم اَرمنی ها
نام شما را جایِ "یاعیسیٰ" نوشتند

دیدیم اسمت را پس از آن پنج فرزند
توی سِجِلّ حضرت زهرا نوشتند


اسطوره ی بی مثل خلقت، پهلوانها
نام تو را بر تارُک دنیا نوشتند

دست جدا از پیکرت را در روایات
بالِ شما در جنّت الأعلیٰ نوشتند

دیدم کمر خَم کرده ثارالله ، وقتی
داغ تورا چون کوه پا بر جا نوشتند

زخم سرت را شانه ات حس کرده وقتی
از آن عمود، این قدر بی پروا نوشتند


محمد قاسمی

  • سائل
  • ۰
  • ۰

تقدیم به آقاجانم حضرت اباالفضل علیه السّلام


بسم الله الرّحمن الرّحیم

آغاز کردم شعر خود را با اباالفضل
اذن ورودم در غزل شد یا اباالفضل

هرمشکلی از دیدِ من سهل است تا هست
مشکل گشای مردم دنیا اباالفضل

مثـل خدا ، مثـل محمّد ، مثـل حیدر
بی نقص، بی مانند، بی همتا اباالفضل
این پرچم و این مجلس و این شور و مستی
برپاست ، وقتی هست پابرجا اباالفضل

با این مراعات نظیر، اهل نجاتیم
کشتی حسین و ساحل دریا اباالفضل

تو کیستی که با وجود دو امامش
هستی کفیل زینب کبریٰ اباالفضل

مجنون خجل گردید و لیلی شرمگین شد
روزی که کردی عشق رامعنا اباالفضل

ای پرچم نام بلندت در دو عالم
بالاتر از بالاتر از بالا اباالفضل

رزقِ حقیقی ، گریه کردن بر حسین است
مفتاح این روزی ست ذکرِ یا اباالفضل

ذکر توسّلهای من در خلوت این است
"لا کاشفَ الکربِ الحُسَین،اِلّا اباالفضل"

دیروز از آب روان راحت گذشتی
تا آبروداری کنی فردا اباالفضل

ضرب المَثَل شد تا ابد طرز سُجودت
بر خاک پایِ حضرت زهرا، اباالفضل

با رفتنِ این گونه ات ای مستِ بی دَست
یک قوم را انداختی از پا اباالفضل

در شام با رأس تو رأس شاه می گفت:
دیدی علمداری زینب را اباالفضل ؟

محمّدقاسمی

  • سائل
  • ۰
  • ۰

بسم الله الرّحمن الرّحیم


دستم عُمریست دخیل عَلَم عبّاس است
دلم عُمریست مقیم حرم عبّاس است

همه ی حاجتم این است که صیدش بشوم
دام اگر حلقه ی گیسوی خَم عبّاس است

کیمیایی که کند خاک سیه را زر سُرخ
گرد و خاکی ست که زیر قدم عبّاس است

نام او لفظ جلاله ست چو قرآن خداست
قسم حَقّه به مولا قسم عبّاس است

به نفس های مسیحاییِ ساقی سوگند 
دم احیاگر ما بازدم عبّاس است

چه حسابی ست که جمع رقم "باب حسین"
عدد ابجد آن هم رقم "عبّاس" است

اوّلین بابِ تقرّب به حسین بن علی
سوختن در غم دست قلمِ عبّاس است

پای آن بحر طویلی که سروده "وصّاف"
می نویسم اثر محتشم عبّاس است

طیب الله به آن شاعر خوش ذوق که گفت:
"هرچه داریم همه از کرم عبّاس است"

"محمّدقاسمی"
  • سائل
  • ۰
  • ۰

یا ساقی العطاشا

بسم الله الرحمن الرحیم

آنکه مثل علی جگر دارد
رفت در شط, که آب بردارد

آب بردن همیشه آسان است
ولی این بار دردسر دارد

ذرّه ای واهمه کند ;هیهات
مثل حیدر سر خطر دارد

اوست آن ساقی سراپامست
که جمالی چونان قمر دارد

چشم او چشمه ی شراب و عسل
لب او طعم نیشکر دارد

کرم از صد هزار چون حاتم
این جوانمرد بیشتر دارد

قدرتی ماورای صدلشکر
هیبتی مثل شیر نر دارد

در کمینند تیر اندازان
ولی از قصدشان خبر دارد

خَم شده روی مشک و می تازد
بسوی خیمه ها نظر دارد

پیش باران تیرها بدنش
حالتی مثل یک سپر دارد

گویی از دور مثل سیمرغی ست
که به جسمش ز تیر , پر دارد

یا علی از نجف دعایش کن
که دعای پدر اثر دارد

...........................

دختری از بقیه می پرسد
از عمویم کسی خبر دارد؟

چند لحظه گذشت و دختر دید
پدرش دست بر کمر دارد

محمدقاسمی
  • سائل
  • ۰
  • ۰
ای طعم نامت از عسل ناب ؛ ناب تر
حال دل خراب ؛ به یادت ؛ خراب تر

نور تو وقت تابش بی منّت خودش
از آفتاب آمده پُر آب و تاب تر

خُشکانده است حلق مرا ذکر" العطش"
از مشک خویش کام مرا کن به آب ؛ تر

درمجلسی که شأن دعا استجابت است
بانام تو دُعام شده مستجاب تر

آن قَدْر در سؤال سماجت نشان دهم
بلکه لبت شود به هوای جواب ؛ تر

حظّ نگاه کردن تو روزی اش نشد
چشمی که شد ز اشک به شوق ثواب ؛ تر

وقت نوشتن از علَمَت هِی گریستم
طوری که گشت دفتر و میز و کتاب؛ تر

باخون اکبرش چه خضابی حسین بست
با خون تو محاسن او شد خضاب تر

چشمت که صید تیر سه پر شد،حسین دید
لبهای طفل گشت به اشک رباب؛تر

محمدقاسمی
  • سائل