یا موسی بن جعفر علیهما السلام

تقدیم به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام

اوضاع زندان سخت و بدتر شد
تا وضع جسمش مثل مادر شد

هر روز ضرب سیلی و شلّاق
افطاریِ موسی بن جعفر شد

او خطّ ثلثی ناب و موزون بود
صد حیف ، کوفیِ مُکسّر شد

از حرف های زشتِ زندان بان
آئینه ی قلبش مُکدّر شد

با ناسزاهایی که می گفتند
درد دلش چندین برابر شد
#
"آزادی" آن هم با غُل و زنجیر
از حبس ، سهم این کبوتر شد

با آن همه فرزند،درد اینجاست
تنهای تنها بود و پرپر شد
#
"در" از خجالت سرخ شد وقتی
تابوت آقا تخته ی در شد

از برکت جسمش ، پُل بغداد
بازارِ گلهایِ مُعطّر شد

معصومه اش را می کند دق مرگ
عمری که با داغ پدر سر شد

او زائر اشک برادر بود
امّــا رقیّه زائر سر شد

از ظلم رعیت ، دخترِ شاهی
هم بی پدر هم بی برادر شد

ای وای از وقتی عمویش رفت
آماده ی تسلیمِ زیور شد

از کربلا تا شام ، چِل منزل
ذکرش فقط "لالایی اصغر"شد
.
.
.
پ.ن:
با برق شادی از حرم برگشت
چشمی که پایِ داغ او تر شد

محمدقاسمی 94/2/20

یا علی مدد

تقدیم به محضر امیرالمؤمنین علیه السّلام

پا در رکاب کرد و به مرکب سوار شد
شیر خدا روانه برای شکار شد

تکبیر او بلند شدو پهنه ی نبرد
تازه شبیه صحنه ی یک کارزار شد

خورشید چادری به سر از ترس او کشید
وقتی که برق تیغ علی آشکار شد

شمشیر را به رقص در آورد دست او
حیدر رسید و کار به کفّار زار شد

انداختند عده ای از ترسشان سپر
فریاد عده ی دگری الفرار شد

او یک تنه به لشگر کفار حمله کرد
دشمن به خشم شیر غضنفر دچار شد

گویا رسیده بود که گندم درو کند
یک لشگری نفر به نفر تار و مار شد

از شور ذوالفقار فضا را شرر گرفت
انگار در میانه ی دشت انفجار شد

هر کس که داشت شهرت جنگاوری و رزم
نصف از وسط به ضربه ی او چون خیار شد

دیدیم هر که در بر او کرد قَدْ عَلَم
در گِردباد حمله ی حیدر غبار شد

تأخیر قبض روح دلیلش مُشخّص است
تعداد کشته های علی بی شمار شد

تا هفت نسل بعد خودش مؤمنی نداشت
هر کس که طعمه ی دو لب ذوالفقار شد

محمدقاسمی

یا بنت امیرالمؤمنین علیها السلام

تقدیم به حضرت أمّ کلثوم سلام الله علیها

دوسالش بوده وقتی شعله با آن در، درافتاده
دوسالش بوده وقتی مادرش پشت در افتاده

دوسالش بوده امّا خوب حس کرده ست دردی را
که از سنگینی اش مادر میان بستر افتاده

دوسالش بوده امّا دیده وقت غسل یاس آنشب
چه بوده ماجرا؟ لرزه به دست حیدر افتاده
...
و در کوفه پدر را دیده در محراب ، خون آلود
که با فرق دوتا گشته کنار منبر افتاده

ندیده تشتِ از خونِ جگر، پُرلاله را امّا
یقیناً دیده تشتی را که بین آن سر افتاده

گمانم،روی ناقه زیر لب"وامحسنا" گفته
نگاهش تاکه بر رأس علیِّ اصغر افتاده

دلیل پیری اش را از خودم پرسیدم و گفتم:
گمانم چشم او ، بالای تل بر حنجر افتاده

صدای مادری پیچیده در گودال ، از ترس است
اگر از دست شمر بی مروّت ، خنجرافتاده

فقط او دیده و زینب که طیِّ آن چهل منزل
چه قدْر از پیکرِ بچّه کبوترها پر افتاده

دُرست آندم که پیش کعب نِی خود را سِپر کردند
حُسین از روی نِی چشمش به هردو خواهر افتاده

رقیّـه راه رفته دست بر دیوار با زحمت
خدایا امّ کلثوم از چه یاد مادر افتاده ؟

و شاید قید عُمْرش را زده آن لحظه که دیده
سر ارباب در آغوش گرم دختر افتاده

محمدقاسمی

یا ام کلثوم علیها السلام

تقدیم به حضرت أمّ کلثوم سلام الله علیها

بسم الله الرّحمن الرّحیم

کیست او؟ خواهرِ امام حسین
زینــبِ دیگرِ امام حسین

امّ کلثوم ، دخترِ حیدر
نائبِ مادرِ امام حسین

مثل زینب ز هر نظر باشد
بهترین مَظهرِ امام حسین

بعد زینب ملیکه ی عشّاق
اوست در کشورِ امام حسین

بعد زینب رکاب حضرت اوست
پای آب آورِ امام حسین

تکیه گاه رشید او هم هست
شانه ی اکبرِ امام حسین

بغلش بوده تا سحر اصغر
در شب آخرِ امام حسین

آخر کار کرده دقْ مرگش
روضه های سرِ امام حسین

دیدن نیزه زار گودال و
خنجر و حنجرِ امام حسین

دیدن ساعتی که از سُم اسب
خُرد شد پیکرِ امام حسین

چه وفاتی ؟ که این همه داغ است
قاتل خواهرِ امام حسین

رفت وقتی که م ع ج ر ش ، دیدند
رفت انگشترِ امام حسین

ناقه ی بی جهاز، منبر او
نیزه شد منبرِ امام حسین

پیر شد در خرابه یک شبه از
---رفتن دخترِ امام حسین

غربتش جنس غربت زهراست
أُمّ کلثوم ، آه ، أُمّ بُکاست

محمّدقاسمی

یا علی اصغر حسین علیهما السلام

تقدیم به حضرت علی اصغر سلام الله علیه

نه اینکه زیر عبا هم، در آفتاب بسوزد
رُخ لطیف تو از بوسه، وقت خواب بسوزد
 
"گلابْ گیر"نشان داد ، با تمامِ قشنگیش
گلی که سر بِدهد تا شود گلاب ، بسوزد

مریز روی زمین ، مُحسنِ حسین ، وگرنه
دوباره مثل مدینه ، ابوتراب بسوزد

چگونه شرح لبت را بروی صفحه بیارم ؟
که با نوشتن این غم دل کتاب بسوزد

ز آتشی که عطش در گلویِ خشک تو انداخت
سه شعبه موقع پس دادن جواب بسوزد

برای اینکه بسازد بنای گریه ی ما را
بناشده ست که در ماتمت رباب بسوزد

ز سایه ای که تو انداختی به محمل خواهر
دل رقیه از این لطف بی حساب بسوزد

اگرکه ابر شده آب سرد، معنیش این است
بناست تا به ابد در غم تو آب بسوزد

محمدقاسمی

پ.ن: آقای شش ماهه ام یا حضرت باب الحوائج از همه ی شیعیان و محبین و موالیان جد اطهرتون به گوشه ی چشمی رفع گرفتاری بفرمایید.

جان لب ترک ترکت ، حضرت عطش
از دامن رباب به ما هم نگاه کن...یاعلی

مادر ادب ...

تقدیم به حضرت امّ البنین علیهاسلام

سائلش را روزیِ چندین برابر داده است
خانه ای که خشت خشتش دل به کوثر داده است

خوشبحال آن کسی که هرچه رزقش بوده را
از مودّت در ره آل پیمبر داده است

تا کمی جبران درد دوری از زهرا شود
باز هم یک فاطمه ، ایزد به حیدر داده است

بی گمان آئینه دار حضرت خیرالنّساست
خانمی که زینب اورا نامِ مادر داده است

بُرده روی بال، جبرائیل، تا بَطنان عرش
هر سلامی را که بر زهرای اطهر داده است

حق، به این خانم که فرموده کنیز زینبم
ازکرامت دامنی عبّاس پرورداده است

پیشتر از کربلا در پادگانِ شاه عشق
چارتا سردار را تحویلِ لشگر داده است

جعفر و عثمان و عبدالله را،از ابتدا
نذرفرموده، سپس در راه دلبر داده است

ناخودآگاه آمده "یافاطمه" روی لبش
هرزمانی تکیه بر دیوار یا در داده است

بی حرم مانده ست تاثابت کندزهرایی است!
---یاکه سهمش رابه عباس دلاورداده است؟

گفت امامش ، ماه تو بی دست شد امّا مرنج
درعوض دیدم خدا جایش به او پرداده است

محمدقاسمی 94/1/11

یا ام البنین علیها السلام

تقدیم به حضرت امّ البنین علیهاسلام

وجودِ اهل محبّت همیشه در خطر است
تقرّبِ دل عاشق به آه شعله ور است

چگونه مُرده بخوانیم آن کسی را که
تمام عمر خودش با حسین همسفر است
 
غبار معصیت از دامنش گرفته شود
کسی که کاسه ی چشمش ز آبِ دیده ، تر است

شبی که سرنشود باحسین وگریه براو
همان شبی ست که فرموده اند بی سحر است

نماز نافله ی شب بدون اشک حسین
عبادتی ست که مانند نخل بی ثمر است

فدای خانم محنت کشیده ای که هنوز
بقیع از نفس روضه هاش خونجگر است

هنوز امّ بنین ، مادر چهار یل است
شبیه نجمه و لیلا اگرچه بی پسر است

در آفتاب کنار رباب می سوزد
شریک شرمِ به جا مانده در دل قمر است

ز داغ ماه به ابروش خم نیاورده
غم حسین کشیده که دست بر کمر است

از آن چهار رشیدی که از کَفَش رفتند
تمام دلخوشی اش تکّه های یک سپر است

"محمّدقاسمی" 94/1/10

یا ام البنین علیها السلام

تقدیم به محضر مادر ادب حضرت امّ البنین
سلام الله علیها

یک گوشه ی بقیع کنار چهار قبر
مشغول گریه زاری و سرگرم مرثیه
لا تَدْعُوَنّیت زده آتش به قلبها
ای بهترین ادامه ی زهرای مرضیه
 
دور و بر تو بال زنان ؛ هر کبوتری
از ناله ی تو ناله ی جانکاه می کشد
با شاه تیرهای خودش روی بوم خاک
تصویری از عمود و سر ماه می کشد
 
مقتل نوشته است که مروان سنگ دل
از سوز گریه ی تو زمین گیر گشته است
خانم شما شنیدی و از هوش رفته ای
پس حق بده ؛ عقیله اگر پیر گشته است
 
عمری گریستی به پسرها نه...بر حسین
تنها دم از غریبی دلدار می زدی.
هر وقت روضه خوانی تان با سکینه بود
سقّای روضه می شدی و زار می زدی.
 
هربار ظرف آب گرفتی به دست خود
سردی آب ؛ جان و دلت را کباب کرد
تکرار کرد با تو نه یک دفعه ؛ بارها
---کاری که آب روز دهم با رباب کرد
 
از چار تا رشید دلاور نصیب تو.
از دشت کربلا سپری تکه تکه است.
در سوگ لاله های بدون سرت فقط
سهمیّه ی شما جگری تکه تکه است.
 
سوزی که داشت حالت مرثیه خواندنت
انداخته ست در دل ما شور و شین را
آموختی به هرچه کنیز است و نوکر است
جارو کشی بزم عزای حسین را

محمد قاسمی

یا بنت الحسین یا سکینه علیها السلام

امام حسین علیه السلام درباره حضرت سکینه و مادرش، رباب، چنین سروده است:

لعمرک اننی لاحب دارًا
تکون بها السکینه و الرباب
احبها وابذل جُل مالی
ولیس لعاتب عندی عتاب

«به جانم سوگند که من خانه‌ای را که سکینه و رباب در آن هستند دوست دارم/

دوست‌‌شان دارم، بیشتر مالم را به آنان می بخشم و از سرزنش دیگران باکی ندارم.»
منبع:
منتهی الامال، ج 1، ص 854

تقدیم به حضرت سکینه علیها السلام

چگونه پلک ترت میل خواب داشته باشد ؟
اگر برادر تو درد آب داشته باشد

تو خواهری و برای گلوی نازک اصغر
طبیعی است دلت اضطراب داشته باشد

خدا کند که از این لشگر خبیث ، اقلّاً
یکی بیاید و قصد ثواب داشته باشد

خدا کند پدرت وقت باز گشت به خیمه
رباب را که ببیند جواب داشته باشد

حسین "شیعتی " از حلق پاره گفت به گوشت
که شعر روضه مضامین ناب داشته باشد

هزار مرتبه راضی به مرگ می شوی آری
اگر پدر سرِ از خون خضاب داشته باشد
.......
اجازه می دهی از شام چند جمله بگویم
به شرط اینکه مصیبت حجاب داشته باشد

چگونه هضم کنم ؟ ای وقار محض ، سکینه
که دستهای تو ردّ طناب داشته باشد

چگونه هضم کنم که یزید ، چوب به یک دست
به دست دیگر خود هم شراب داشته باشد

نخواستی که بفهمد کسی ، چرا که تو دیدی
---چه قدر می شود این غم عذاب داشته باشد !
 
اراده کرد خداوند بعد رفتن اصغر
تو را به خانه کنارش ، رباب داشته باشد

تصوّرش به خدا غیرممکن است برایم
که شصت سال، دلی ، پیچ و تاب داشته باشد

تو هم شبیه ربابی به سایه کار نداری
پس از حسین و علی اصغرش قرار نداری

"محمدقاسمی"

جان بی بی ...

تقدیم به حضرت زهرا سلام الله علیها

از صبح تا شب بغض ، از شب تاسحر اشک
از حال و روز حیدرت دارد خبر اشک

از زخمِ پلکش نیست این رنگی که دارد
سرخ است چون می جوشد از چشم جگر اشک

بر گونه های کودکانت هم پس از تو
مانند رود کوچکی دارد گذر اشک

زینب سر سجاده ات با گریه می گفت :
بابای من را نیمه شب بیرون مَبـَر ، اشک

شد چاه لبریز از تو ، دیگر بین خانه
در چشم مولایم نزن هِی بال و پر ، اشک

شبها بجای فاطمه ، زینب پس از این
بر قبر محسن می فشاند پشت در ، اشک

غرق سرور و عیش دیدم ، چل نفر را
وقتی که می آمد ز چشم یک نفر ، اشک

محمدقاسمی نوشته شام غریبان حضرت مادر