سائل

مقبل کسی که بنده اولاد حیدر است ...

سائل

مقبل کسی که بنده اولاد حیدر است ...

۵ مطلب با موضوع «یا ام البنین س» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

مادر ادب ...

تقدیم به حضرت امّ البنین علیهاسلام

سائلش را روزیِ چندین برابر داده است
خانه ای که خشت خشتش دل به کوثر داده است

خوشبحال آن کسی که هرچه رزقش بوده را
از مودّت در ره آل پیمبر داده است

تا کمی جبران درد دوری از زهرا شود
باز هم یک فاطمه ، ایزد به حیدر داده است

بی گمان آئینه دار حضرت خیرالنّساست
خانمی که زینب اورا نامِ مادر داده است

بُرده روی بال، جبرائیل، تا بَطنان عرش
هر سلامی را که بر زهرای اطهر داده است

حق، به این خانم که فرموده کنیز زینبم
ازکرامت دامنی عبّاس پرورداده است

پیشتر از کربلا در پادگانِ شاه عشق
چارتا سردار را تحویلِ لشگر داده است

جعفر و عثمان و عبدالله را،از ابتدا
نذرفرموده، سپس در راه دلبر داده است

ناخودآگاه آمده "یافاطمه" روی لبش
هرزمانی تکیه بر دیوار یا در داده است

بی حرم مانده ست تاثابت کندزهرایی است!
---یاکه سهمش رابه عباس دلاورداده است؟

گفت امامش ، ماه تو بی دست شد امّا مرنج
درعوض دیدم خدا جایش به او پرداده است


محمدقاسمی 94/1/11

  • سائل
  • ۰
  • ۰

تقدیم به حضرت امّ البنین علیهاسلام

قسم به گریه ی صاحبْ عزای أمّ بنین
من آفریده شدم با دعای أمّ بنین

قسم به کعبه که از کعبه حُرمتم بیش است
چنان که سوختم از ماجرای أمّ بنین

شبیه مشک اباالفضل ، میچکد اشکم
به پای غربت بی انتهای أمّ بنین

اگرچه دست ندارد به تن، ز راه کرم
گرفته دست مرا مرتضای أمّ بنین

به یاد چادر زهراست بالشان خاکی
کبوتران حریم هوای أمّ بنین

شِفا شبیه گدایی که سخت محتاج است
نشسته بر درِ دارالشفایِ أمّ بنین

ادب به رسم ادب آمده ز سمت فُرات
و سر گذاشته بر خاک پایِ أم بنین

نخورده آب زمانی که روضه میخوانده
گرفته بوده یقیناً صدای أمّ بنین

برای دفعه ی سوّم شکسته زینب را
نوا و ناله و واویلتای أمّ بنین

سه سال سوخت بیاد سه ساله و پدرش
فدای آن همه مهر و وفای أمّ بنین

حسین دست ابالفضل را که می آورد
رباب سینه زد آن دم به جای أمّ بنین

خمیده بود زمانی که عزم رفتن داشت
شبیه فاطمه قد رسای أمّ بنین

مکان گریه برای حسین اگر حرم است
مگو بقیع بگو کربلای أمّ بنین

به جان دست قلم ، در جزا نمی سوزد
دلی که سوخته در نینوای أمّ بنین

پس از ظهور اگر آمدم مدینه رفیق
قرارمان دمِ ایوان طلایِ أمّ بنین...

"محمّدقاسمی"

  • سائل
  • ۰
  • ۰

تقدیم به حضرت امّ البنین علیهاسلام

وجودِ اهل محبّت همیشه در خطر است
تقرّبِ دل عاشق به آه شعله ور است

چگونه مُرده بخوانیم آن کسی را که
تمام عمر خودش با حسین همسفر است
 
غبار معصیت از دامنش گرفته شود
کسی که کاسه ی چشمش ز آبِ دیده ، تر است

شبی که سرنشود باحسین وگریه براو
همان شبی ست که فرموده اند بی سحر است

نماز نافله ی شب بدون اشک حسین
عبادتی ست که مانند نخل بی ثمر است

فدای خانم محنت کشیده ای که هنوز
بقیع از نفس روضه هاش خونجگر است

هنوز امّ بنین ، مادر چهار یل است
شبیه نجمه و لیلا اگرچه بی پسر است

در آفتاب کنار رباب می سوزد
شریک شرمِ به جا مانده در دل قمر است

ز داغ ماه به ابروش خم نیاورده
غم حسین کشیده که دست بر کمر است

از آن چهار رشیدی که از کَفَش رفتند
تمام دلخوشی اش تکّه های یک سپر است


"محمّدقاسمی" 94/1/10

  • سائل
  • ۰
  • ۰

تقدیم به محضر مادر ادب حضرت امّ البنین
سلام الله علیها

یک گوشه ی بقیع کنار چهار قبر
مشغول گریه زاری و سرگرم مرثیه
لا تَدْعُوَنّیت زده آتش به قلبها
ای بهترین ادامه ی زهرای مرضیه
 
دور و بر تو بال زنان ؛ هر کبوتری
از ناله ی تو ناله ی جانکاه می کشد
با شاه تیرهای خودش روی بوم خاک
تصویری از عمود و سر ماه می کشد
 
مقتل نوشته است که مروان سنگ دل
از سوز گریه ی تو زمین گیر گشته است
خانم شما شنیدی و از هوش رفته ای
پس حق بده ؛ عقیله اگر پیر گشته است
 
عمری گریستی به پسرها نه...بر حسین
تنها دم از غریبی دلدار می زدی.
هر وقت روضه خوانی تان با سکینه بود
سقّای روضه می شدی و زار می زدی.
 
هربار ظرف آب گرفتی به دست خود
سردی آب ؛ جان و دلت را کباب کرد
تکرار کرد با تو نه یک دفعه ؛ بارها
---کاری که آب روز دهم با رباب کرد
 
از چار تا رشید دلاور نصیب تو.
از دشت کربلا سپری تکه تکه است.
در سوگ لاله های بدون سرت فقط
سهمیّه ی شما جگری تکه تکه است.
 
سوزی که داشت حالت مرثیه خواندنت
انداخته ست در دل ما شور و شین را
آموختی به هرچه کنیز است و نوکر است
جارو کشی بزم عزای حسین را


محمد قاسمی

  • سائل
  • ۰
  • ۰
یک گوشه ی بقیع کنار چهار قبر
مشغول گریه زاری و سرگرم مرثیه

لا تَدْعُوَنّیت زده آتش به قلبها
ای بهترین ادامه ی زهرای مرضیه
                
دور و بر تو بال زنان ؛ هر کبوتری
از ناله ی تو ناله ی جانکاه می کشد

با شاه تیرهای خودش روی بوم خاک
تصویری از عمود و سر ماه می کشد
        
مقتل نوشته است که مروان سنگ دل 
از سوز گریه ی تو زمین گیر گشته است

خانم شما شنیدی و از هوش رفته ای
پس حق بده ؛ عقیله اگر پیر گشته است
           
عمری گریستی به پسرها نه...بر حسین
تنها دم از غریبی دلدار می زدی.      
هر وقت روضه خوانی تان با سکینه بود
سقّای روضه می شدی و زار می زدی.

هربار ظرف آب گرفتی به دست خود
سردی آب ؛ جان و دلت را کباب کرد

تکرار کرد با تو نه یک دفعه ؛ بارها---
---کاری که آب روز دهم با رباب کرد

از چار تا رشید دلاور نصیب تو
از دشت کربلا سپری تکه تکه است.

در سوگ لاله های بدون سرت فقط
سهمیّه ی شما جگری تکه تکه است

سوزی که داشت حالت مرثیه خواندنت
انداخته ست در دل ما شور و شین را

آموختی به هرچه کنیز است و نوکر است
جارو کشی بزم عزای حسین را

محمد قاسمی
  • سائل